Η ένωση της Ικαρίας στην Ελλάδα

Στις 30.9.1912 ο Μυριανθόπουλος γράφει προς το Δραγούμη ότι “η Ικαρία είναι στο Κέντρο του Αιγαίου, ορεινή και ορμητήριο για τα Ελληνικά νησιά με λιμάνια στους Φούρνους και αποθήκη για πολεμοφόδια και περιμένομε όταν παραστεί ανάγκη να χρησιμοποιηθούν για άλλα νησιά ή στην Μικρά Ασία”.  Τα σχέδια όμως της Ελλάδας κρατούνται μυστικά. Και στις 11.9.1912 το Γ.Ε.Ν ερωτά τα Προξενεία της Χίου και Μυτιλήνης τι τουρκικός στρατός υπάρχει εκεί. Είναι η προετοιμασία για την εξόρμηση προς απελευθέρωση με τον Βαλκανικό Πόλεμο των υπολοίπων. Οι Ιταλοί προσπάθησαν και μετά την Ικαριακή Επανάσταση να πάρουν την Ικαρία κεντρικό νησί στο Αιγαίο και μετά την κατάληψή της να ανοίξουν το δρόμο τους για το Βόρειο Αιγαίο. Ο πρόξενος στη Ρόδο Ν. Παπαδάκης τηλεγραφεί στο υπουργείο ότι ο στρατηγός Αμέλιο του είπε “στις 18.8.1912 συνελήφθησαν δύο πλοία με Τούρκους στρατιώτες, το ένα κοντά στην Ικαρία με σκοπό να αποβιβάσουν στρατό στην Ικαρία”. Το υπουργείο ειδοποιεί την Ελληνική Πρεσβεία στην Κωνσταντινούπολη στις 6.8.1912 να προβεί σε διαβήματα στους πρεσβευτές των Δυνάμεων γιατί η Ικαρία και το Καστελόριζο ετόλμησαν να είναι τα μόνα νησιά που δεν κατελήφθησαν από Ιταλούς. Η αυθόρμητη επανάσταση και αυτονομία της Ικαρίας ευνοούσε το αιγιακό πρόβλημα, για αυτό δεν κατελήφθη αμέσως μετά τον Βαλκανικό Πόλεμο εξαιτίας της αβεβαιότητας και της στάσης των Δυνάμεων. Στις 27.9.1912 ο Χαράλαμπος Παμφίλης παραγγέλει 5000 φυσίγγια γκρα, 1000 φυσίγγια Μάνλιχερ, 25 όπλα Σνάιντερ και 50 όπλα γκρα και με το Κλεοπάτρα θα αποβιβαστούν στη Χίο μαζί με τον Κουκουδέα για να πάρουν μέρος σε πολλές μάχες. Και σε αυτούς θα παραδοθεί ύστερα από μάχη στην Αμιθούντα το ένα τρίτο περίπου του τουρκικού στρατού στη Χίο από 422 άνδρες και αξιωματικούς, τους οποίους παραπλάνησαν με πολλές φωτιές γύρω από την μάχη για να δείξουν ότι ήτο και αυτοί πολλοί ενώ ήτο μόνο 28 Ικαριώτες. Έτσι απελευθερώθηκε και η Χίος και σε μήνυμα του ο ναύαρχος Π. Κουντουριώτης προς τους Ικάριους στις 3.11.1912 αναφέρει “οι κάτοικοι της γενναίας Ικαρίας οίτινες μετά υπερόχου αυτοθυσίας και ηρωισμού απεδήθησαν εις τον αγώνα της απελευθερώσεως της πατρίδος των και συμφώνως προς την εθνικήν συνείδησιν”. Την άλλη ημέρα στις 4.11.1912 του αντιτορπιλικό Θύελλα με κυβερνήτη τον αντιπλοίαρχο Βλαχόπουλο, έφθασε στην Ικαρία και κηρύχθηκε η Ένωση της Ικαρίας στην Ελλάδα

αντιγραφή κειμένου από: η Ικαρία μέσα από τα Πρακτικά

έκδοση Πανικαριακή Αδελφότητα Αθηνών