Άρτεμις Ταυροπόλος

Θεά Άρτεμης

Η Ικαρία, κατά τη μυθολογία, φαίνεται να ήταν αγαπημένος τόπος διαμονής της θεάς Αρτέμιδος. Ο Καλλίμαχος, ο Κυρηναίος ποιητής, αποθανάτισε με τους παρακάτω στίχους την θεϊκή αυτή εύνοια

 [Εις Άρτεμιν (στ.183-187)]:

«Τίς δέ νύ τοι νήσων, ποίον δ΄όρος εύαδε πλείστον; τίς δέ λιμήν; ποίη δε πόλις, τίνα δ΄έξοχα νυμφέων φίλαο καί ποίας ηρωίδας έσχες εταίρας; ειπέ θεά, σύ μέν άμμιν, εγώ δ΄ετέροισιν αείσω. νήσων μέν Δολίχη, πολίων δέ τοι εύαδε Πέργη».
Πράγματι, το βασίλειο της Αρτέμιδος ήταν η άγρια φύση της Ικαρίας, οι κοιλάδες, οι πηγές, τα ρυάκια, τα βουνά, οι κατάφυτες χαράδρες του νησιού.Η Άρτεμης ήταν  κόρη του Δία και της Λητούς, δίδυμη αδερφή του Απόλλωνα, βασίλισσα των βουνών και των δασών, θεά του κυνηγιού, προστάτιδα των

Όρμος Να

μικρών παιδιών και ζώων. Σεμνή στην εμφάνιση, με ελεύθερες κινήσεις, με την φαρέτρα στον ώμο, τα αλάνθαστα βέλη και το τόξο στα χέρια, η παρθένα θεά κυνηγούσε με τη συνοδεία Νυμφών ζαρκάδια και ελάφια σ΄ένα  ειδυλλιακό περιβάλλον. Οι Ικαριώτες λάτρευαν τη θεά με μεγάλη επισημότητα στον ιερό χώρο του Να, σε μια ειδυλλιακή τοποθεσία πλούσια σε νερά και δάση. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο τόπος αυτός  της λατρείας της Αρτέμιδος  ήταν  το Ταυροπόλιο. Η ονομασία του σημερινού όρμου, το όνομα Νας, προέκυψε από παραφθορά της λέξης Ναός. Ταυροπόλιο λεγόταν το ιερό της θεάς, που γνωρίζουμε ότι μεταξύ του πλήθους των επιθέτων της είχε και εκείνο της Ταυροπόλου ή Ταυροβόλου δηλαδή αυτή που φροντίζει τον ταύρο, σύμβολο δημιουργίας και αναγέννησης. Γύρω από το Ταυροπόλιο υπήρχε μεγάλο δάσος γεμάτο με άγρια ζώα που, σύμφωνα με τη μυθολογία, κυνηγούσε η θεά, ενώ απαγορευόταν αυστηρά στους θνητούς το κυνήγι στην ιερή εκείνη περιοχή. Αναμφίβολα, σχετίζεται προς την απαγόρευση αυτή η επιγραφή χαραγμένη σε πλάκα που βρέθηκε στο ναό της Παναγίας στο Γιαλισκάρι και μεταφέρθηκε εκεί από το κοντινό Ταυροπόλιο. Το ιερό του Ταυροπολίου πρέπει να ήταν κτίσμα μεταμινωικό, αφού η λατρεία της θεάς είναι μεταμινωική. 
Ο μύθος:
Από τις πρώτες κιόλας ώρες της γέννησής της η Άρτεμη παίρνει πρωτοβουλίες. Αν και νεογέννητο βρέφος, βοηθά την εξουθενωμένη μητέρα της να ξεγεννήσει και το δεύτερο της παιδί, τον Απόλλωνα και ταυτίζεται με τον τρόπο αυτόν με τη θεά του τοκετού. Πανέμορφη και πανέξυπνη η Άρτεμη, είχε από πολύ νωρίς κερδίσει την εκτίμηση των άλλων θεών. Ήδη από τα τρία της χρόνια είχε συγκεκριμένες απαιτήσεις, που αφορούσαν την ενδυμασία της, τον εξοπλισμό της και την ακολουθία της στην πιο αγαπημένη της ενασχόληση, το κυνήγι. 

Ναός Ταυροπόλου Αρτέμιδος

Ο Δίας τη θαύμαζε για την επιμονή της και, λόγω της ευστροφίας της, της έτρεφε πολύ μεγάλη αγάπη και ικανοποιούσε όλες της τις επιθυμίες. Ένα από τα πρώτα πράγματα που ζήτησε η Άρτεμη σαν δώρο από τον πατέρα της ήταν η αιώνια αγνότητα και παρθενία. Πιστή και σταθερή σ' ό,τι ζητούσε και τη δέσμευε, η παρθενική θεά δε σπίλωσε ποτέ ούτε το ήθος της, ούτε και το χαρακτήρα της. Σοβαρή και περήφανη, διατήρησε την αγνότητά της περιφρονώντας ερωτικές πολιορκίες κι επιθέσεις. Αφοσιωμένη στο κυνήγι και τη φύση, αδιαφόρησε για τις χαρές του γάμου και τις απολαύσεις του έρωτα. Με επιβολή και αυστηρότητα απαίτησε την αθωότητα και την παρθενικότητα όχι μόνο του εαυτού της, αλλά και των Νυμφών που την περιστοίχιζαν κι επίσης αυτών που με τις υπηρεσίες τους την τιμούσαν.
Η Άρτεμη ήταν μια θεά αμείλικτη που ποτέ σχεδόν δε συγχωρούσε. Οποιαδήποτε παρατυπία σε βάρος της, οποιαδήποτε παρέκκλιση από τα πιστεύω της και τις αρχές της άξιζε την τιμωρία της. Η αδυσώπητη οργή της ήταν έτοιμη να ξεσπάσει ανά πάσα στιγμή απέναντι στον παραβάτη των αυστηρών της κανόνων. Τα θανατηφόρα της βέλη στόχευαν διαρκώς θνητούς, θεούς και ήρωες που παρέβλεπαν την ύπαρξή της ή αμελούσαν τις αρχές και τη λατρεία της. Κάποτε ο Ακταίωνας  ο γιος της Αυτονόης και του Αρισταίου, έτυχε να δει την Άρτεμη γυμνή, την ώρα που έκανε το λουτρό της. Η θεά από φόβο μήπως διαδοθεί το περιστατικό, τον μεταμόρφωσε σε ελάφι κι έβαλε τα πενήντα σκυλιά που τον συνόδευαν να τον κατασπαράξουν. Η Άρτεμη είχε ιδιαίτερη αδυναμία στα παιδιά και τους έφηβους. Νέοι και νέες που διατηρούσαν την αθωότητά τους και που ζούσαν σύμφωνα με τις αρχές της ήταν πάντοτε ευνοούμενοι της και βρίσκονταν διαρκώς κάτω από την προστασία της.
Μια από τις πιο αγαπημένες ενασχολήσεις της Άρτεμης ήταν το κυνήγι. Γυναίκα δραστήρια, ορμητική και ευκίνητη, η ελεύθερη και αεικίνητη θεά διοχέτευε το μεγαλύτερο μέρος της ενεργητικότητας της στην αναζήτηση και καταδίωξη θηραμάτων στα βουνά. 
Ένα από τα βασικότερα γνωρίσματα της Άρτεμης ήταν η καθολική της κυριαρχία στη φύση. Ήμερα και άγρια ζώα, ψάρια στα νερά και πουλιά στον αέρα ήταν όλα τους κάτω από την προστασία της